PATRON PSZCZELARZY

Św. Ambroży – Patron Pszczelarzy i Pszczelarek

Św. Ambroży był arcybiskupem w Mediolanie. Urodził się ok. 339 r w Trewirze, a zmarł 4 kwietnia 397 w Mediolanie. Jest świętym Kościoła katolickiego i prawosławnego, ojcem i doktorem Kościoła.

Ambroży zarządzał rzymskimi prowincjami Ligurią i Emilią, był prawnikiem i doradcą cesarzy Gracjana i Teodozjusza I Wielkiego za których to został wybrany biskupem.

W momencie konsekracji oddał Kościołowi i ubogim cały swój majątek.

Posiadał konflikt z arianami. Przez dwa miesiące wytrzymywał oblężenie arian w bazylice Porziana w Mediolanie.

Pochodził z arystokratycznej rodziny rzymskiej. Jego ojciec był prefektem Galii z ramienia cesarza Konstantyna Wielkiego. Urodził się w Trewirze, jako najmłodsze dziecko. Miał dwoje rodzeństwa: starszą siostrę Marcelinę oraz brata Urbaniusa Satyrusa (św. Satyr), który zmarł przedwcześnie. Po przedwczesnej śmierci jego ojca, matka przeniosła się do Rzymu, aby umożliwić dzieciom odpowiednie wykształcenie.

Ambroży jest pierwszym zachodnim ojcem Kościoła, który się urodził i wychował w rodzinie chrześcijańskiej. Otrzymał staranne wykształcenie w Rzymie, gdzie ukończył studium gramatyki, retoryki i prawa. Zanim został biskupem, otrzymał wysokie stanowisko w sądownictwie.

Ok. 370 r. został mianowany gubernatorem Ligurii i Emilii z siedzibą w Mediolanie, gdyż miasto to spełniało w tym czasie rolę stolicy cesarstwa zachodniorzymskiego.

Pewnego razu o śmierci jednego z biskupów doszło do rozruchów.

Katoliccy wierni nie chcieli dopuścić do wyboru nowego biskupa o poglądach ariańskich.

Ambroży, będąc urzędnikiem odpowiedzialnym za porządek w prowincji i w mieście, chciał osobiście uspokoić lud zgromadzony w katedrze.

Gdy wkroczył do świątyni, jak pisze jego sekretarz Paulin w Vita Ambrosii, jakieś dziecko zawołało: Ambrosium episcopum! (Ambrożego na biskupa!). Propozycja ta mimo, że wydawała się kompromisowa dla obu stronnictw i tak Ambroży został obwołany biskupem Mediolanu. Początkowo nie chciał się  on na to zgodzić, ale ostatecznie uznał, że głos ludu jest głosem Boga.

W chwili elekcji był dopiero katechumenem, dlatego wkrótce, 24 listopada 374 r. został ochrzczony, a 7 grudnia został konsekrowany.

Zostawszy biskupem, postanowił pogłębić swą formację teologiczną pod kierunkiem kapłana Symplicjana,  jego następcy na stolicy biskupiej w Mediolanie.

Był bardzo gorliwym duszpasterzem i wybitnym mówcą. Energicznie i skutecznie występował przeciw arianom.
Ambroży cieszył się wielkim autorytetem nie tylko u wiernych w swojej diecezji, ale nawet u Cesarzy, chociaż stawiał im często wysokie wymagania. Ambroży był aktywny do smego końca swojego życia.

W lutym 397 r odbył podróż do Padwy w celu uczestnictwa w wyborze nowego biskupa.
 Z podróży tej wrócił śmiertelnie chory, zmarł w Mediolanie w wielką sobotę 4 kwietnia 397 roku w wieku niecałych 60 lat.

 Jego diakon oraz wierny sługa Paulino ostatnie godziny jego życia opisuje następująco:

"Była wigilia Wielkiej Soboty," dzień wcześniej, około 5-tej po południu, Ambroży zaczął się modlić leżąc na łóżku z rozłożonymi rękami jak na krzyżu. Biskup z Verceli, który przybył do pmocy Ambrożemu spał na piętrze. Zbudziło go przeczucie oraz głos, który mu we śnie powtarzał:
"wstawaj szybko Ambroży umiera."
 Dostojnik zszedł do Ambrożego – kontynuuje dalej opis Paulino – włożył mu do ust ciało Pana Jeusa, ten je przyjął i oddał ducha.
To była jego ostatnia katecheza, bez słów przemówił świadectwem swojego życia.

Legenda mówi, że gdy Ambroży był dzieckiem, pewnego dnia podleciały do niego pszczoły i zaczęły chodzić mu na ustach, ale zaraz odlatywały, nie czyniąc mu nic złego. Jego ojciec zinterpretował tę przepowiednię jako znak, że Ambroży będzie kimś wielkim.

Jego relikwie spoczywają w bazylice św. Ambrożego w Mediolanie.

Św. Ambroży uchodzi za patrona pszczelarzy, co wiąże się z legendą o pszczołach składających miód na jego ustach. Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w Kościele katolickim 7 grudnia.

*** 

Święty Ambroży patron pszczelarzy
Wszystkich strumieniem miodu obdarzy
Aby starczyło dla starców, dzieci
Mieszkańców miast i ze wsi kmieci.

To On wskazówkę dał zacnym bartnikom
Że dzielić trzeba się każdego plastra sztuką
Bo te Boże dary z pszczelarskiej apteki
Muszą chronić zdrowie przez lata i wieki.

Dlatego pszczelarze muszą dbać o pszczoły
Pomagać im i zmniejszać ich wielkie mozoły
Aby dostarczały miód, produkty pszczele
Potrzebne dla chorych a także w Kościele.

Aby polskie dzieci chronić przed chorobą
Byśmy młodzież mieli dorodną i zdrową
By w Kościołach stale paliły się świece
Rozpalając wiarą serca męskie i kobiece.

***